در راستای اینکه فعلا شهر در امن و امان است و جنبش سبز در بهترین شرایط خود بسرمی برد و ملت شریف و دشمن شکن ایران، بدون اینکه هیچ قصدی برای سیاسی کردن روز قدس داشته باشند، فقط می خواهند با آرامش در خیابان راه بروند و رای شان را بعد از سه ماه پس بگیرند و اعلام کنند که " مردم چرا نشستین، ایران شده فلسطین" و " ما اهل غزه نیستیم، ایران تنها بماند" و چیزهای دیگر، ما که می دانیم، شما هم که می دانید، بقیه هم کم کم متوجه خواهند شد که روز قدس باید صبح اول وقت بروند برای راهپیمایی و سعی کنند در سبزترین حالت شان باشند، مواظب باشید سرخ نشوید، سیاه تان نکنند، رنگ تان نپرد و سفید نباشید، مطمئن باشید آنها خودشان زرد کرده اند، شما فقط سبز باشید.
اگر دیدید همه جا سبز است، کاملا آرامش خودتان را حفظ کنید، و فقط شعارهای جالب بدهید. پوسترهای خانگی و عکس موسوی و اسرای جنبش را اگر می توانید با خودتان ببرید، تا قبل از رسیدن به دوستان تان اصلا سبز نباشید، همه چیز زیر پیراهن و توی جیب، و یک چیز یادتان نرود، اگر جمعیت زیاد باشد، هیچ قدرتی هیچ غلطی نمی تواند بکند. ضمنا
حواس تان باشد که دولت جازده است و مثلا هاپو ترسیده، دولت رسما اعلام کرده که عوامل شکنجه و تجاوز و بدرفتاری را مجازات می کند، به همین دلیل مطمئن باشید که هیچ خطری نیست و ما باید برای ایجاد امنیت برای خودمان و زندانیان مان و رهبران جنبش و حفظ حقوق مان یک روکم کنی دموکراتیک و ملی بکنیم.
احتمالا فردا ممکن است امتیاز روزنامه حبل المتین که در دوره مشروطه توقیف شده بود، را آزاد کنند، حتی ممکن است مثلا ابطحی و خیلی های دیگر را هم به امید خدا آزاد کنند، هر چه آزادتر بهتر، اما اینها به ما هیچ ربطی ندارد، ما فقط برای شرکت در روز قدس می خواهیم به تظاهرات برویم، خدا با ماست، پیغمبر با ماست، امام با ماست، موسوی با ماست، کروبی با ماست، خاتمی با ماست، هاشمی رفسنجانی با ماست، سید حسن خمینی با ماست، حتی ماست خالی هم با ماست.
به همین دلیل و برای اینکه در 24 ساعت آینده بیکار نباشید، و ضمنا هوس شمال رفتن و دور شدن از تهران به سرتان نزند، و با توجه به اهمیت شهرهای بزرگ در این روز محترم که مال خودمان است و قرار است حسابی حالش را ببریم، لطفا به پرسشهای زیر پاسخ بدهید و جواب آن را برای هرکسی که دوست داشتید، بفرستید.
سووال اول: سردار احمدی مقدم، فرمانده ناجا گفته است " روز قدس نباید سیاسی شود" برای اینکه روز قدس سیاسی نشود، باید چکار کنیم؟
گزینه اول: در مورد مساله فلسطین که یک مساله سیاسی است شعار ندهیم و فقط ترانه های گوگوش را که غیرسیاسی است بخوانیم.
گزینه دوم: در مورد نابودی اسرائیل که یک مساله سیاسی است شعار ندهیم و فقط روی دیوارها عکس گل و بلبل بکشیم.
گزینه سوم: در مورد مردم بی دفاع غزه که یک مساله سیاسی است، شعار ندهیم و در مورد آزادی پدران و برادران و خواهران زندانی مان که یک مساله خانوادگی است شعار بدهیم.
گزینه چهارم: اصولا روز قدس نمی تواند سیاسی نباشد، حالا که نوبت به اولیا رسید، آسمان تلپی تپید؟
سووال دوم: با توجه به اینکه الفنون گفته است " ملت ایران در روز قدس بالندگی و پیشتازی خود را به رخ جهانیان می کشد" بگوئید ما در چه چیزی پیشتاز شدیم؟
گزینه اول: یک انتخابات برگزار کردیم، چهار هزار نفرمان را گرفتند.
گزینه دوم: یک انتخابات برگزار کردیم، هفتاد و دو نفر کشته شدند.
گزینه سوم: کسی که گفته می شود 24 میلیون رای آورده، جرات ندارد به میان مردم برود.
گزینه چهارم: یک انتخابات برگزار کردیم و رقبای انتخاباتی مان را زندانی کردیم.
گزینه پنجم: کلا هر پاسخی بدهید درست است.
سووال سوم: آیت الله خامنه ای که با هنرمندان دیدار کرد، معتقد است: " تنها هنری پاک و زیباست که کوبنده اسلام سرمایه داری و کوبنده اسلام رفاه و تجمل باشد" با توجه به این جمله کدام گروه از افراد زیر هنرمندند؟
گزینه اول: چارلی چاپلین، آلفرد هیچکاک، لئوناردو داوینچی، مارکز
گزینه دوم: محمدرضاشجریان، محسن مخملباف، هوشنگ گلشیری، احمد شاملو
گزینه سوم: جواد شمقدری، جمال شورجه، مسعود ده نمکی، یوسفعلی میرشکاک
گزینه چهارم: آقا خودش از همه هنرمندتر است، گزینه های دیگر بروند گم شوند؟
گزینه پنجم: اصولا کسی که بیرون ایران و قبل از دوران ما، و شبیه ما نباشد هنرمند نیست.
سووال چهارم: در راستای اینکه آیت الله خامنه ای در دیدار با هنرمندان، اعلام کرد " هنرمندان موجب ایجاد روحیه ناامیدی نشوند." در این دیدار کدام هنرمند خیلی امیدوار بود؟
گزینه اول: مجید مجیدی که گفت، مرا در لیست سیاه گذاشتند و حال هنرمندان خوب نیست.
گزینه دوم: سیدمهدی شجاعی که معذرتخواهی کرد و هیچ حرفی نزد.
گزینه سوم: نادر طالب زاده که گفت ما نمی توانیم مستند سیاسی مستقل و درست بسازیم.
گزینه چهارم: مسعود فراستی که گفت هنر را سیاست زده نکنیم.
گزینه پنجم: مسعود ده نمکی که خاطرات خنده دار گفت و همه خندیدند و امیدوار شدند.
سووال پنجم: با توجه به اینکه آیت الله خمینی سی سال قبل گفته بود " روز قدس فقط روز فلسطین نیست" و آیت الله سبحانی که دیروز گفت " روز قدس نباید با مسائلی غیراز فلسطین آمیخته شود" به نظرتان کدام نظر درست است؟
گزینه اول: هر کی اول گفت.
گزینه دوم: هر چی آقا بگه.
گزینه سوم: برو بینیم بابا حال نداری!
گزینه چهارم: چطوری شلوار فاق کوتاه سیاسی یه، ولی روز قدس نیست؟
سووال ششم: در جلسه دیروز هیات دولت، وزرای سیاسی در جلسه با خبرنگاران حاضر نشدند، چرا؟
گزینه اول: یک دفعه حال شان بد شد و رفتند دستشویی.
گزینه دوم: چون روز قدس سیاسی نیست و آنها به پیشواز رفتند.
گزینه سوم: چون ماه رمضان است و اگر در مورد سیاست حرف می زدند باید دروغ می گفتند و یا زیرآبی می رفتند و روزه شان باطل می شد.
گزینه چهارم: چون تازه آمدند خجالتی اند، پشت محمود قایم شده بودند.
سووال هفتم: با توجه به اینکه قشقاوی سخنگوی وزارتخارجه گفته است " اظهارات مقامات فرانسوی مغایر با روح تمدن و شعور مردم فرانسه بود" لطفا بگوئید منظور از روح تمدن فرانسه چیست؟
گزینه اول: هیچ کس را نباید بخاطر اختلاف عقیده زندانی کرد.
گزینه دوم: ملت ها حق دارند سرنوشت خودشان را تعیین کنند.
گزینه سوم: مردم حق تعیین سرنوشت شان را دارند و نباید خیلی تقلب کرد.
گزینه چهارم: روح تمدن فرانسه را چاوز و پوتین بهتر می فهمند تا فرانسوی ها.
گزینه پنجم: قشقاوی خیلی بامزه است، فقط مشکلش این است که فکر می کند بقیه خرند.
سووال هشتم: با توجه به اینکه آیت الله خامنه ای گفته است " مسوولان باید بیش از پیش از دیدگاههای فعالان عرصه هنر استفاده کنند" این مسوولان باید چطوری این کار را بکنند؟
گزینه اول: از شجریان که رفته است آمریکا سووال کنند.
گزینه دوم: از شفیعی کدکنی که از ایران رفته است، بپرسند.
گزینه سوم: از مخملباف که در پاریس است نظر بخواهند.
گزینه چهارم: از گلشیفته فراهانی که در ایتالیاست، استمزاج کنند.
مقاله دیگری از نبوی:
فردا، روز پیروزی است
فردا روز آزمون جنبش سبز است. جنبش مسالمت آمیز ملت ایران برای احقاق حقوق از دست رفته خود. روزی که حق طبیعی و قانونی انتخاب دولت توسط ملت، با تقلب آشکار و ناشیانه و با برنامه ای از پیش تعیین شده، نقض شد و ملت ایران همچنان رای خود را می خواهند. رای خود را می خواهند و می خواهند بگویند که گذشت زمان و فشارهای نظامیان زورگو نمی تواند حقانیت یک خواسته ملی را از یاد ملت ببرد.
ما چیزی فراتر از آنچه حق طبیعی مان است، نمی خواهیم. ما از هر راه مسالمت آمیزی که بدون خشونت صورت بگیرد، برای گرفتن حق مان استفاده می کنیم. اگر حکومت فکر می کند با گذشت زمان و اعمال خشونت سنگین و رفتارهای تحقیرآمیز می تواند حق یک ملت را نادیده بگیرند و آن را مشمول مرور زمان کند، دیگر چنین خبری نیست. جنبش سبز ایران، جنبش احقاق حقوقی است که هر روز و توسط مقامات رسمی کشور، انکار می شود.
ما نه تنها از روز قدس، بلکه از هر روز دیگری که بتوانیم حقوق از دست رفته مان را بگیریم، استفاده خواهیم کرد. اگر به قول آیت الله خمینی روز قدس روز آزادی کشورهای تحت اشغال و تحت ستم است، کدام کشور امروز بیش از ایران تحت اشغال دولتی بی لیاقت و تحت ظلم حکومتی بی کفایت است؟ اگر روز قدس روز حمایت از مستضعفان در برابر مستکبران زورگوست، کدام حکومت از حکومت کنونی جمهوری اسلامی مستکبر تر و زورگو تر و کدام ملت از ملت ایران مستضعف تر است؟ مستضعف ملتی است که ضعیف نگه داشته شده است، حق قانونی اش را نمی دهند، از کشور خود بیرون اش می کنند، به زور اسیرش می کنند و در خیابان های کشور خودش او را می کشند و به اسارت می برند.
اگر اعتراض به دولتی مانند دولت اسرائیل بخاطر حمله به ملت فلسطین ظلم است، حملات وحشیانه، تجاوز به مردم، اسیر کردن ملت، و زندانی کردن شریف ترین، کارآمدترین، باهوش ترین و درستکار ترین و میهن دوست ترین مردمان کشور، توسط اراذل و اوباشی که نه هویت شان معلوم است، نه رفتارشان قانونی است و نه هیچ مرزی برای خشونت می شناسند و نه تن به قوانین بین المللی می دهند، هزار بار خشن تر و ناجوانمردانه تر از حمله خارجی است.
آن که ملتی دیگر یا دشمنی دیگر را می کشد، رفتارش غیر انسانی است، اما کسی که ملت خودش را می کشد، رفتارش خیانتکارانه است، برآنکه به مرگ فرزندش رضایت می دهد، در حالی که خودش می داند که فرزندش هزار بار شریف تر از خودش رفتار کرده است، جز نام خیانتکار و وحشی چه نامی می توان بر روی او گذاشت؟
ما به خیابان می رویم تا از جمهوریتی دفاع کنیم که حاصل رنج ها و مبارزات سه نسل از ملت ایران است، ما به خیابان می رویم تا به مردمانی که فریب رسانه های گروهی مشتی دروغگو و بی وطن را می خورند و اکثریت مردم را جاسوس و فریب خورده و اراذل و اوباش و خشونت طلب می خوانند، نشان بدهیم تا به چشم خودشان ببینند که بهترین فرزندان این کشور، خواهان عدالت و آزادی و حق تعیین سرنوشت خودشان هستند. ما به خیابان می رویم تا به مردمان جهان نشان بدهیم که ما دولتی معتدل و ایرانی و عاقل و دلسوز را انتخاب کرده بودیم، نه دولتی تروریست و ماجراجو که حضورش در مجامع بین المللی جز ریختن آبروی ایران هیچ نتیجه ای ندارد.
ما به خیابان می رویم که به همه مردم ایران و جهان بگوئیم که جنبش سبز ایران، برای اعتلای ایران بزرگ و تاریخ و فرهنگ بزرگ ایرانی حاضر نیست، کشور را به دست مشتی بی سواد و بی عرضه و زورگو و بی وطن بسپارد، تا آنان برای حفظ صندلی قدرت، منابع انرژی دریای سبز خزر را به روسیه و خلیج فارس را به کشورهای عرب خلیج فارس حاتم بخشی کنند. کیان و عظمت ایران بزرگ حاصل هزاران سال پایداری ملت ایران در مقابل تجاوزات خارجی و استبداد داخلی است، ما بنای آن داریم که عظمت ایران را برای امروز و فردا و همیشه حفظ کنیم.
ما به خیابان نمی رویم تا بگوئیم که با ملت فلسطین و برادران و همنوعان مان در لبنان مخالفیم، آنان همچون سالهای گذشته دوستان ملت ما هستند، اما رفتارهای ماجراجویانه دولت تندروی احمدی نژاد و برخوردهای حساب نشده رهبری حکومت، نه تنها ایران را برای ایرانیان ناامن کرده، بلکه دولت ایران، از طریق خریدن دولت حماس، شیوه های استبدادی خود را به فلسطین نیز صادر کرده و حاصل اینکه امروز این نه فقط اسرائیل که حماس است که به مردم فلسطین زور می گوید. دخالت در انتخابات داخلی فلسطین، خریدن دولت فلسطین با پول ملت ایران، صادرات سیاست های ماجراجویانه به لبنان و فلسطین که باعث دو جنگ اخیر میان فلسطین و اسرائیل شده و روند صلح و آرامش را کند کرده و باعث افزایش سیاست های تندروانه توسط اسرائیل نیز شده است، ناشی از برخوردهای غلط دولت احمدی نژاد است. دولت احمدی نژاد با منتقل کردن مرزهای تنش به غزه و لبنان و خرید مزدور با پول مردم ایران، عملا عامل ماجراجویی در داخل کشور و در خاورمیانه شده است.
ما می رویم تا همچون ملتی بالغ و باشعور از منافع ملی مان دفاع کنیم، می رویم که بگوئیم ملتی که زیر رگبار گلوله دولتش قرار دارد، احمق است اگر به جای رفع خطر موجود از جان خودش به فکر همسایه ای باشد که امروز در خطر نیست، اگر در اسرائیل ده اسیر فلسطینی گرفتار است، در زندانهای ایران صدها اسیر ایرانی زندانی هستند، اگر مردم فلسطین از حمایت سازمانهای بین المللی و دولت های جهان قرار دارند، ملت ایران حتی از این حمایت هم برخوردار نیست. ما می رویم تا از مظلومیت خود دفاع کنیم.
جنبش سبز ایران اگرچه جنبشی است که با هدف افزایش مشارکت دموکراتیک و آنگاه صیانت از آرای به غارت رفته مردم ایجاد شد، اما حالا دیگر درخت تنومندی است که ریشه در خاک ایران دارد و هدفش احیای حقوق از دست رفته ملت است. ما از روز قدس، استفاده می کنیم تا فریاد بزنیم که ما دولت به غارت رفته مان را می خواهیم، ما رای مان را می خواهیم، ما آزادی زندانیان سبزمان را می خواهیم، ما آبروی از دست رفته ایران را می خواهیم، ما حاکمیت مورد خطرگرفته ملی مان را می خواهیم و ما ایستاده ایم تا نگذاریم هیچ حقی از ملت توسط دولت و هیچ حقی از ایران توسط هیچ بیگانه ای غارت شود.
فردا روز بزرگی برای جنبش سبز ایران است. رهبران جنبش سبز بتمامی از مردم خواسته اند که در این راهپیمایی بزرگ شرکت کنند و خودشان از جمله کروبی و موسوی و خاتمی و هاشمی و صانعی و سید حسن خمینی و بسیاری دیگر در راهپیمایی شرکت خواهند کرد. ما از یاد نمی بریم که جنبش سبز عظمتش را مدیون مسالمت آمیز بودن است، اگر ما شهدایی و اسرایی دادیم، نه بخاطر رفتار ما، که بخاطر برخورد بیرحمانه دولت کودتا بود. ما با شعارهایی غیرتحریک کننده، با رفتاری آرام، با حضوری سبز و معنادار، با پوسترها و عکس هایی که شعارها و اهداف جنبش سبز را نشان دهد، در این مراسم حاضر می شویم و حضور عظیم یک ملت را به حکومت مستبد و دولت کودتا نشان می دهیم.
فردا، یوم تبلی السرائر است، همان روزی است که رازها و دروغهای دولت کودتا آشکار می شود و معلوم می شود که جنبش سبز جنبشی نیست که با سرکوب و فشار نابود شود، ما بی شماریم، ما همه جا هستیم، خانه خانه شهرهای ایران خانه ماست و کوچه کوچه شهرهای ایران پناهگاه ما، در همه خانه های شهر به روی هر سبزپوشی باز است. زدن و کشتن و ترساندن تنها می تواند ما را برای مدتی کوتاه در خانه نگه دارد، اما جنبشی که ریشه در یک خواسته اجتماعی مهم و بزرگ دارد، وقتی بوجود آمد دیگر به این آسانی از بین نمی رود و تا به خواسته خود نرسد آرام نمی گیرد. فردا، تهران و همه شهرهای ایران، سبز و بزرگ و زیبا، حضور زیباترین و شریف ترین مردمان کشور را خواهد دید که به میهمانی سبز و بزرگ ملی آمده اند. ما بی شماریم و حق مان را خواهیم گرفت.
ابراهیم نبوی
پنجشنبه، 26 شهریور 1388
0 نظر:
ارسال یک نظر